Onze wooncoaches stellen zich voor

Ik ben een zogenaamde ‘super user’ op WoningNet (DAK). Dat houdt in dat ik precies weet hoe het werkt. Al voor ik wooncoach werd – nu twee jaar geleden – ondersteunde ik veel senioren. De meeste gesprekken gaan over inschrijven op WoningNet (DAK). Vaak telefonisch en als dat niet voldoende is, ga ik bij ze langs. Soms moet je mensen een beetje trainen; uiteindelijk lukt het ze wel. Het contact met mensen en zien dat ze baat hebben bij je hulp, dat maakt ons werk leuk.

Mijn ziel en zaligheid ligt echt hier bij dit werk: ik wil graag iets doen voor een ander. Zoals voor die ene alleenstaande mevrouw: ze wilde wel verhuizen, maar wist niet hoe. Dus hebben we haar een handje geholpen. Dat heeft geleid tot een jarenlange persoonlijke relatie. Vaak maakt een goed gesprek al veel duidelijk. Soms willen mensen liefst diezelfde dag nog verhuizen, maar staan nog niet eens ingeschreven op WoningNet (DAK). Dat kan natuurlijk niet. Ik kan mensen geen voorrang geven, maar ik kan ze wel informeren over alle mogelijkheden.

Ik hoor weleens dat ik vertrouwen wek. Misschien komt dat door mijn jarenlange ervaring. Ik hou van mensen, en ik vind het fijn om ze meer inzicht in hun situatie te geven. Met mijn enthousiasme weet ik vaak veel te bereiken. De veiligheid van onze huurders ligt me ook echt aan het hart. Veel mensen wachten te lang. Het is zo belangrijk om nu alvast na te denken over later. Niemand weet wat de toekomst brengt, toch? Daarom zeg ik altijd: schrijf je nu in op WoningNet (DAK) en kijk alvast rond. Het maakt niet uit hoe vaak je reageert, al is het 100 keer.

Ik ben een wooncoach van het eerste uur en mijn hart ligt echt bij deze doelgroep. Ik heb nog nooit een vervelend gesprek gehad, het zijn juist hele mooie gesprekken. Ik vind het fijn om mensen de juiste informatie te geven waar ze zelf weer verder mee kunnen. Daarom probeer ik zoveel mogelijk handvatten mee te geven voor eventuele keuzes, bijvoorbeeld een inschrijving bij WoningNet (DAK) en het gemak van gelijkvloers wonen. Ik ben ook heel eerlijk in mijn adviezen: verhuizen is gedoe, en je kan lang niet alle spulletjes meenemen. Dus zeg ik altijd: ‘Begin alvast een beetje met opruimen.

Ik ben gek op mensen – dat zegt eigenlijk alles al. Het bijzondere aan dit werk is dat je mensen echt kunt helpen. Dat je ze laat zien dat verhuizen behapbaar is, ook al klinkt het misschien doodeng. Je geeft ze een alternatief. Ik maak dingen ook graag concreet: Stel dat je straks niet meer naar de badkamer kunt, omdat die boven is. Wil je dan beneden gewassen worden? Eigenlijk is het heel simpel: óf je verhuist zolang je nog fit en jong genoeg bent om je makkelijk aan te passen óf je wacht tot het allerlaatste moment.

Ik vind het fijn dat ik op huisbezoek mag komen bij mensen. Juist omdat het tegenwoordig allemaal digitaal is. Mijn interesse in mensen is oprecht. Het voelt goed om iets te kunnen betekenen voor mensen die soms kwetsbaar zijn. Om tijd te hebben, te luisteren en met ze mee te denken. Dat maakt dat we ook tijdig kunnen signaleren als iemand extra hulp nodig heeft. Soms zijn de verhalen best schrijnend. Ik vind het altijd een voorrecht als mensen hun levensverhaal met me willen delen.

Ik werk nu drie jaar als wooncoach. Ik geniet van het contact en het feit dat je met iets heel kleins al verschil kunt maken. Je haalt angsten weg of je maakt ze minder groot. Je helpt mensen letterlijk over de eerste drempel heen. Een gesprek geeft vaak meer duidelijkheid: wat is waar en wat niet. Ik ben vrij nuchter: uiteindelijk is het niet mijn beslissing. Ik bied alleen hulp aan en geef advies.Toch heeft iemand ooit uit dankbaarheid een hele, hele grote kerstkrans voor me geknutseld.